Mesa das Verbas: febrero 2025

Estas dúas imaxes de Charo Orive

Rosalía, a de ollos grandes

e mirada melancólica,

a de corazón inmenso

para mirar e amar

á nosa querida Galicia.

(Xermán Torres)

Enmeigabas as Verbas

que saían da túa man,

embruxando sen descanso.

Quen as poidera atopar?

Sumerxida neste mundo

onde custaba amosar

todos os teus sentimentos

que estaban a florecer.

(Dula Piñeiro)

Rosalía muller de alma romántica

entregada á poesía desde mui curta idade.

Miles de versos e poemas dedicados

á súa benquerida Galicia

van e veñen a percorrer o mundo

desde sempre e para sempre.

(María Carmen Rivadulla "Maru")

Rosalía muller

para recordar sempre

unha grande poeta

e con moito temple.

(Pilar Lojo)

Lugar máis fermoso

non houbo na terra

que aquel que eu miraba,

que aquel que me dera.

Lugar máis fermoso

no mundo n'achara

que aquel de Galicia,

Galicia encantada!

(Versos que Pilar Lojo atribúe a Rosalía de Castro)

NOS QUEDOU O VERBO

Nos quedou o verbo latindo na alma

vivindo coa túa morte, Rosalía;

orfos herdamos xenerosa grafía

nos versos que o silencio declama.

Dende o máis alá dun mindo de calmas

nos falas muller nas túas poesías,

e andas negra sombra noite e día

suspirando pola Galicia que amas.

Non, non o sabes ti ben... déchesnos tanto!...

que agasallados quedamos co teu don;

eu nas ringleiras das páxinas che planto

palabras que me saen do corazón

e agardo florezan na voz dos cantos

polas albas bicadas, alá por Padrón.

(Luís González Bravo "Lois do Salnés)

Algúns chamaban a Rosalía

a "chorona" polo seu sentimento,

pero iso fai que nos sintamos o amor

que ela tiña a Galicia, á súa terra

e ás súas xentes.

Inesquecible Rosalía,

outros virán, mais ti es única.

CEIBOS DE SABUCEDO

Levade cabalos bravos todas as penas,

correde polos montes e carballeiras,

bebede no riachuelo de frescas augas.

Saltade. Gozade.

Que eu véndovos estarei leda.

E fuxirán convosco

as tristuras antigas.

Levade, levade cabaliños

as miñas penas.

(Sole Cabezuelo)

Con melancolía miran para o mar

os que noutras terras

teñen que buscar pan.

(María Carmen Rivadulla "Maru")

ROSALÍA

Chove,

nas rúas composteláns

chove,

e coas pingueiras

resoa o teu canto,

apegado aos vellos soportais

Chove

paseniño, paseniño,

mentres o eco

do teu soño

alumea nas nosas almas.

(Augusto Guedes)

LUISMI CON ROSALÍA EN PADRÓN

ROSALÍA HOXE E SEMPRE

ALOUMIÑÁNDONOS.

FELIZ DÍA DE ROSALÍA!

(Carmen Castejón)

Rosalía siempre será recordada

como una diosa en poesía

y en su forma de escribirla;

su recuerdo será imborrable.

(Carme Darriba)

Rosalía mujer melancólica

que plasma en el papel

poemas inolvidables.

Tus lágrimas se derraman

sobre tus simbólicas letras

componiendo maravillosos versos

en una simbiosis perfecta.

Llevas a Galicia por bandera,

matriarca de la bella

y rica lengua gallega.

(Marisa Jamardo)

Rosa sempiterna

Lia eterna.

Su Poesía y Prosa

palabras poderosas.

Siempre vigentes

pasado y presente.

Memoria de Galicia

fue mujer de justicia.

Romántica, generosa,

prodigiosa, asombrosa.

Hoy te recordamos,

Rosalía, te amamos!!

(Luismi)

A escritora de alma triste

e saúde decaída,

ama con forza ao seu pobo,

ten nostalxia de Galicia.

Nos seus poemas falaba

con paixón da súa terriña

e cando vai lonxe dela

sente tristura e morriña.

Nosa lingua é desprestixio

daquela que escribe en galego,

salvando o desinterese

e rachando co desprezo...

(Tere Briones)

Mansamente...

Por Padrón

descorren as augas túas...

en busca da nosa ría.

Lixeiriño...

Que te agardan

Carril e Vilagarcía.

(Ramón Torrado)

Mesa das Verbas

jueves, 27 de febrero de 2025

CXLVIII MESA DAS VERBAS, VENRES, 28-02-2025

domingo, 23 de febrero de 2025

FLORES PARA ROSALÍA NO SEU DÍA

martes, 4 de febrero de 2025

CONCURSO CARTAS DE AMOR - 14-02-2025