Paporroibo, paporroibo
do corazón encarnado:
onde dormes paxariño
nestas noites de xeada?
Non escoitas á curuxa
no piñeiral ululando?
Non ves correr á raposa
sixilosa polo prado?
Paporroibo, paporroibo
de peitiño colorado
para cantar ó amor
espertas de madrugada.
Unhas veces cantas triste
e outras máis triste cantas,
chamando á paxariña
para xogar na enramada.
Nesa figueira da eira
horas e horas ti cantas
porque aló noutra figueira
escoitas á túa amada.
RAMÓN TORRADO
de TERE BRIONES
Gracias por ese bonito poema al que me alegra todos los dias con sus trinos y sus visitas a mi ventana. Lo espero impaciente al despertarme. ♥
ResponderEliminar